Lou van ‘t Riet herdefinieert de triptiek en hoe we omgaan met kunst.

Lou van ’t Riet groeide op in Brussel waar ze Design & Architectuur studeerde aan het College of Art & Design (CAD), alvorens naar New York te trekken om haar Master in Fine Arts te behalen aan de School of Visual Arts (SVA). Overweldigd door de stad blijft ze er wonen tot 2017, terwijl ze er werkt in de Chamber Gallery en voor de multidisciplinaire kunstenares Katie Stout.

Tijdens haar opleiding blijft Lou haar netwerk van artistieke voorbeelden verrijken tijdens tal van tentoonstellingen, alsook ontmoetingen met kunstenaars en professionals uit de kunstwereld. Ze gaat steeds meer nadenken over de relatie tussen het publiek en de kunstwerken. Tijdens de uren die ze doorbrengt in de galerie en tijdens haar persoonlijke ontmoetingen observeert Lou de manier waarop het publiek de kunstwerken interpreteert. Ze merkt een afstand tussen de toeschouwer en het werk. ‘Do not touch’, ‘Stand back’ en andere instructies beïnvloeden en verstoren de onderdompeling of de contemplatie die in Lou’s ogen zo’n speciale relatie met het werk creëren.

‘Het is de toeschouwer die het werk maakt’
Marcel Duchamp. Lezing over het werk Fontaine van Marcel Duchamp, 1965.

Doorheen haar creaties probeert Lou deze afstandelijkheid weg te werken. Zo creëert ze nieuwe manieren om met kunst om te gaan en kunst te ervaren, manieren die zich situeren op het kruispunt van kinetische kunst, op-art en Interactieve kunst. Het belangrijkste doel is de regel van ‘Do not touch’ te doorbreken en werken te maken die een betrokkenheid van de toeschouwer vragen. Haar concept is een zintuiglijke benadering die ons in staat stelt om kunst op een ander niveau te ervaren, omdat ze de traditionele regels in vraag stelt.

Vanuit dit idee zijn haar Triptieken geboren, die de kijker uitnodigen ze aan te raken. Deze wandsculpturen bestaan uit drie gelede panelen – in metaal of hout – in verschillende vormen en kleuren die verschillende visuele effecten creëren wanneer ze worden bewogen. Het openen of sluiten van een of twee luiken van het werk onthult totaal verschillende combinaties dankzij de vormen en kleuren die verschijnen of verdwijnen. Bij een gedeeltelijk of compleet geopend werk, ontdekken we meerdere composities die uitnodigen tot contemplatie.

De triptieken weerspiegelen ook Lou’s voorliefde voor reizen. Elk werk is geïnspireerd op landschappen en kleuren en vernoemd naar plaatsen waar ze gereisd of gewoond heeft. De Triptiek Venice bijvoorbeeld is geïnspireerd op de avonden die ze doorbracht in deze stad en bestaat uit twee donkerblauwe panelen die bij het openen een warm geel, rood en oranje onthullen.

Dit drieluik, het eerste van de hand van Lou, was in 2019 te zien in Palazzo Michiel in het kader van de Biënnale van Venetië.

Deze sculpturen worden gemaakt in beperkte oplages en kunnen, afhankelijk van het materiaal, binnen of buiten worden geïnstalleerd. De laatste jaren heeft Lou ook drieluiken ontworpen voor speciale bestellingen, die de kleuren van de leefwereld van de verzamelaar weerspiegelen.

Geschreven door Astrid Malingreau©