“Jenkins heeft grotendeels bijgedragen aan de definitie van deze notie van ruimte, die vandaag een enorme sector van de hedendaagse schilderkunst beheerst.” Pierre Restany

Opgeleid aan de befaamde Art Students League, waar hij studeerde voor vier jaar en gedurende die jaren ontmoette hij Jackson Pollock en Lee Krasner, Mark Rothko en Barnett Newman. Paul Jenkins is een belangrijk artistiek figuur geassocieerd met de beweging van het Abstracte Expressionisme.

Vanaf 1956 was hij een van de belangrijkste kunstenaars die werd tentoongesteld in de beroemde Martha Jackson Gallery in New York.

“Jenkins heeft een koppige gehechtheid aan de fundamentele dynamiek, een houding die kan worden omschreven als een statische weigering in al zijn vormen.” Pierre Restany

Door de techniek van het gecontroleerde paint-gieten die hem uitnodigde om de kleur direct op het doek te gieten, is Paul Jenkins volledig in de ban van de action painting of Postwar, tussen spontaniteit en beheersing van de artistieke geste.

Gevoed suppletie Artistic New York en Parijs, waar hij een ontmoeting had Georges Mathieu en Pierre Soulages, Sam Francis, die ook zag hem als een eenmalige Parijs, laat hij zich inspireren door de meesters van kleur: Henri Matisse, Paul Gauguin, Vassily Kandinsky en Mark Rothko.

“Het chromatische register van Jenkins negeert elke visuele censuur: het palet gaat ver voorbij conventionele limieten in het hoge segment.” Pierre Restany

Van zijn olie op canvas tot aardewerk emaille in de jaren’50 – een herinnering aan zijn vroege jaren toen hij met een keramist in Kansas City werkte – evolueert zijn werk van nature naar de bevestiging van kleur, vooral sinds 1962 door het nieuwe gebruik van acryl: dat resulteert vloeibare vormen die opvallen op een witte achtergrond, zijn verschijnselen … inspireerden de theorieën van de kleur van Goethe.

“Jenkins is één van de grootste religieuze -of beter- spirituele schilders van onze eeuw”. Paul Veyne

Net als Sam Francis, Mark Tobey en andere New York School-kunstenaars, werd Paul Jenkins vooral beïnvloed door de theorieën van Jung in de jaren ‘50, evenals door oosterse religies en filosofieën, en gaf hij zijn hele werk een mystiek en spiritueel karakter.

Hij reisde vaak naar Azië, met name Japan, waar hij werkte met Jiro Yoshihara en de Gutai.